ندای سبز آزادی: حاتمی‌کیا معتقد است که وارد آتش نشدن در مرام او نیست و از زمان ساخت «از کرخه تا راین» تا همین امروز به خاطر همین روحیه مدام تحت فشار بوده است.
به گزارش عصر آفتاب، فرازهایی از صحبت‌های حاتمی‌کیا به شرح است:
- چه دوست چه دشمن چه خیرخواهم همه توجه دارند که چه می‌سازم. و به شدت زیر ذره بینم.
- همیشه ورود به حوزه‌هایی داشتم که در آن تنش وجود داشت.
- این جمله که حاتمی‌کیا از دور خارج شده است، همیشه با من از کرخه تا راین بوده.
- سایتی نفاق من را مشخص کرده و نوشته حاتمی‌کیا از اول نفوذی بوده و این نمونه‌ای از برخوردها بامن بود که همیشه تکرار شده.
- شرایطی که در یکی دو سال اخیر در جامعه بود مگر می‌شود پنهانش کرد؟
خوب من دارم به زبان خودم توضیح میدم. زبان من که زبان رسمی نیست.
- هنوز هم با سابقه فیلم‌سازی که دارم اگر بخواهد فیلمی بسازم که پلیس داشته باشد باید قاچاقی عمل کنم.
- سر فیلم کرخه تا راین از طرف جانبازها پانصد صفحه نامه گذاشتند جلوی آقای خامنه‌ای که این فیلم آبروی ما رو برده.
- یتیم حوزه فرهنگی هستیم، کسی را نداریم.
- متعلق به هیچ رنگ و حزبی نیستم، نه الان و نه در گذشته، نه اون موقع کولی دادم به چپ و راست و بقیه و نه الان به کسی کولی میدم.
- وقتی به رنگ ارغوان رو می‌ساختم تمام گروه دور من فکر می‌کردند من مامور وزارت اطلاعاتم!
- همه چیز رو از درون نظام بروز میدم، و البته از درون گفتن همیشه نکته‌های خودش رو داره. و مخاطبین هم این رو فهمیدند که دارم در درون نظام حرف می‌زنم.
اوپوزوسیون نبودم، پوزیسیون هم به معنی رایج نبودم، حرفم رو می‌زنم و فکر می‌کنم مردم هم این رابطه رو فهمیدند.
- درباره حوادث بحرین غصه دارم، در این مورد اتحاد شومی علیه بحرین انجام شده.
- وقتی جوان‌ها رو مقابل هم می‌بینم، گریه‌ام می‌گیرد. ای کاش تحمل جوری بود که می‌توانستیم وارد این بحث‌ها بشیم.
- در حوزه فرهنگی افراد فرهنگی باید تعیین کننده باشند. و در حوزه امنیتی و نظامی افراد متخصص، جاهای هممون باید تعیین بشه.
- نمی‌بخشم خودم رو اگر فیلمی بسازم که ناامید کننده باشه.
خیلی بی‌انصافی و بی‌اخلاقی یک فیلمسازه که خفقان ایجاد بکنه و این خفقان خیلی بدتر از خفقان سیاسی در کشوره که بخواد القا کنه که هیچ امیدی به هیچ‌کس نیست، چه به فرزندمون و چه بزرگمون، همه چیز را دروغ می‌گیم. و بعد نتیجه بگیریم که بلند شیم بریم اونور آب!
- فیلم گزارش یک جشن رو جریان رادیکال سیاسی با همون شدتی می‌کوبه که اپوزوسیون داره انجام میده.
و عجب که این دو چرا یکی شدند در لحنشون؟! و بزنند و اصلا من از هردوی این زدن‌ها دلم نمی‌گیره، من غصم کشورمه که این کشور مال ماست، این نظام باید تحلیل و اصلاح بشه، و اصلاحات می‌خوایم، همه هم می‌دونیم که باید این اتفاق بی‌افته ولی با زبان‌های مختلف بیان می‌کنیم.
- تلاشم بر اینه که یه گوشه‌ای از این کشور رو بتونم مشکلاتش رو باز کنم. و زمینه‌ای فراهم کنم که نگاه به اون مشکل بشه.
- چه کنم که فضا فضایی شده که حرف زدن از چمران بوی نامیده؟! و چقدر سخت میشه فیلم‌سازی از جبهه.
والا این هویتمون هنوز از اونجا سرچشمه می‌گیره. و انرژی گرفتیم و کار کردیم اما نه برای اینکه نون‌دونی بشه برای عده‌ای!
--
یاد شهیدان جنبش سبز در سال نو گرامی باد
سبز مي مانيم، تا هميشه
دیگر چه باک از باران، ما با دریا همبستریم
روز خشم مردم ایران نزدیک است!
