تاریخ بار دیگر دارد تکرار می‌شود و اعتصابات نه تنها به بخش کارگری رسیده است بلکه دامنه‌اش صنعت نفت را هم فرا گرفته است. نخستین بار کارگران پالایشگاه نفت آبادان سال 57 با اعتصابات خود چنان ضربه‌ای به رژیم پهلوی زدند که سران آن ناچار به پذیرفتن نظر ملت و خروج از ایران شدند و اکنون بار دیگر انگار ایران می‌رود که شاهد اعتراضات روشن و عملی صنعت نفت باشد.
صبح روز دوشنبه، بیست و پنجم بهمن ماه بیش از ۵۰ تن از کارگران پالایشگاه نفت آبادان در اعتراض به بیکاری، دست به اعتصاب زدند.
به گزارش خبرگزاری" هرانا"، کارگران پالایشگاه نفت آبادان در اعتراض به بی‌توجهی مسئولان در قبال وضعیت معیشت ایشان در مقابل درب پالایشگاه بر روی زمین دراز کشیدند و مانع رفت و آمد به پالایشگاه شدند.
در پی این حرکت اعتراضی مامورین نیروی انتظامی و حراست پالایشگاه سریعا خود را به محل تجمع رساندند و سعی در متفرق کردن کارگران معترض داشتند. گفته می‌شود مامورین با دیدن کوتاه نیامدن کارگران اقدام به تهیهٔ فیلم و عکس از آنان نمودند. این تجمع تا ساعت ۱۲ ظهر ادامه داشت.
این کارگران برای بار دوم است که در اعتراض به بیکاری در مقابل پالایشگاه تجمع می‌کنند.
همراهى صنعت نفت ايران با جریان انقلاب در سال 57 نه تنها توانست ضربه مهلكی از نظر اقتصادى و به دنبال آن سياسى وارد آورد؛ و نیز ضمن هدف قراردادن پايه هاى پوسيده حكومت پهلوى سبب ناتوانی این حکومت در اداره کشور شد.
از 18 شهریور سال 57 که حرکت اصلی و اثرگذار صنعت نفت شکل گرفت و صدها نفر از کارگران و کارکنان آن اعتصاب کردند تا بهمن همان سال چند ماه بیشتر فاصله نبود. چند ماهی که خیزش‌های مردم و اعتصابات کارگری بیشترین تاثیر را در تغییر وضعیت داشت. دامنه اعتصابات به شهرهای دیگر کشیده شد و در نهایت حکومت مغلوب مردم وانقلابیون شد.
اکنون اما نخستین جرقه‌های اعتصابات در صنعت نفت شکل می‌گیرد. جرقه‌هایی که هرچند کوچک هم به نظر برسند اما در صورت بی‌توجهی به آن، آتش سهمگینی خواهد شد که خشک و تر را می‌سوزاند.
اعتراض کنندگان اما به دنبال چنین چیزی نیستند. آنها تنها به دنبال تغییر در شرایط و وضع موجود و ثبات بنیان‌های اصلی هستند که در صورت بی‌اعتنایی حکومت به این خواسته، روزی خواهد رسید که دیگراجابت این خواسته نیز آنها را راضی و خشنود نخواهد کرد.
--
همراه شو عزيز، همراه شو عزيز، تنها نمان به درد
کين درد مشترک، هرگز جدا جدا، درمان نمي شود
دشوار زندگي، هرگز براي ما
بي رزم مشترک، آسان نمي شود
همراه شو عزيز، همراه شو عزيز
سبز مي مانيم، تا هميشه
روز خشم مردم ایران نزدیک است!
