گزارش‌های منتشره حاکی است که احمد ملکی، دیپلمات ایرانی در ایتالیا، روز شنبه در اعتراض به «سرکوب بیرحمانه مردم» در ایران از سمت خود استعفا کرد و به صف سه دیپلماتی پیوست که در چند ماه گذشته از سمت های خود کناره گیری کرده اند.
به گزارش رادیو فردا «کمپین سفارت سبز» در بیانیه ای که منتشر کرده گفته است احمد ملکی، «دیپلمات ارشد ایران در سرکنسولگری میلان»، روز یکشنبه و در حالی که «یک سال و نیم» از مأموریتش باقی‌مانده بود از سمت خود استعفاء کرد.
بر اساس این گزارش، وی اعلام کرده است که «با میل و اراده خود» به جمع معترضان پیوسته است.
در بیانیه کمپین سفارت سبز آمده است که این اقدام «در اعتراض به کشتار مردم ایران در ۲۵ بهمن و در تداوم همیاری و دمیدن خونی تازه و انرژی مضاعف به جنبش سبز ملت ایران در داخل کشور که در حال تدارک راهپیمایی‌های مسالمت‌آمیز است»، صورت گرفته است.
آقای احمد ملکی پس از استعفای خود خطاب به مردم ایران گفته است: «فقط این قشر اکثریت قریب به اتفاق مردم عادی ایران نیستند که به حاکمیت معترضند، بلکه در صف بالای هرم قدرت و حاکمیت نیز اکثریت از وضع موجود و سرکوب بیرحمانه مردم و تعطیل دموکراسی، آزادی، حقوق بشر در ایران عزیز ما ناراضی بوده، خواهان انحلال و سرنگونی رژیم جمهوری اسلامی و جایگزینی آن با نظامی مردم‌سالار، آزاد و سکولار، بر اساس آرای مردم، طی یک رفراندوم عمومی تحت نظارت بین‌المللی هستند.»
آقای ملکی، چهارمین دیپلمات ایرانی است که در حدود یک‌سال گذشته به نشانه اعتراض، از سمت خود استعفا می‌کند.
محمد رضا حیدری، کنسول پیشین ایران در نروژ، نخستین دیپلماتی بود که در دی‌ماه سال گذشته و در اعتراض به کشتار معترضان در روز عاشورا از سمت خود استعفا و پس از آن «کمپین سفارت سبز» را با هدف دعوت از دیپلمات‌های جمهوری اسلامی برای همراهی با معترضان، در اسلو بنیان‌گذاری کرد.
پس از آن و در شهریورماه ۱۳۸۹، حسین علیزاده، نفر دوم سفارت جمهوری اسلامی ایران در فنلاند نیز در اعتراض به نتایج انتخابات سال گذشته از پست خود کناره‌گیری کرد.
در همان ماه، فرزاد فرهنگیان، رایزن دوم سفارت جمهوری اسلامی ایران در بروکسل، پایتخت بلژیک نیز استعفاء کرد و راهی نروژ شد.
در بیانیه روز یکشنبه «کمپین سفارت سبز» آمده است که آقای ملکی به زودی برای ارائه پاره‌ای توضیحات به همراه محمدرضا حیدری، سخنگوی کمپین، در یک کنفرانس مطبوعاتی حاضر خواهد شد.
--
همراه شو عزيز، همراه شو عزيز، تنها نمان به درد
کين درد مشترک، هرگز جدا جدا، درمان نمي شود
دشوار زندگي، هرگز براي ما
بي رزم مشترک، آسان نمي شود
همراه شو عزيز، همراه شو عزيز
سبز مي مانيم، تا هميشه
روز خشم مردم ایران نزدیک است!
