Sent to you by Protester via Google Reader:
به گزارش رسیده به جرس، وی روز جمعه به دليل عارضه قلبي از زندان اوين به بيمارستان مدرس منتقل شد و ديروز رگ‌هاي مسدود شده قلبش توسط پزشكان گشوده شده، اما سنگيني آسيب‌هاي قلبي ناشي از اعتصاب غذا چنان بود که وی نتوانست ادامه حیات دهد.
خانواده هدی صابر امروز از خبر شهادت وی مطلع شدند و اینک در بیمارستان مدرس تهران هستند. گفته می شود پزشک کشیک برای تحویل پیکر و احتمال شکایت خانواده در حال صحبت با آنان است.
دوستان و نزدیکان هدی صابر به محض شنیدن خبر شهادت وی، خود را بیمارستان رسانده و در اطراف بیمارستان تجمع کرده اند.
تحول سبز در مورد شهادت صابر، از سهل انگاری مسئولان خبر داد و نوشت: پزشکان بیمارستان مدرس علت عدم نجات وی را سهل انگاری مقامات زندان در انتقال به موقع به بیمارستان ذکر نموده و عنوان داشته اند که در صورتیکه انتقال ایشان در اسرع وقت صورت می گرفت و ایشان تحت مراقبت های ویژه قرار میگرفتند نجات وی از مرگ حتمی بوده است.
گفتنی است هدی صابر به همراه خسرو امیرثانی از اعضای شورای فعالان ملی-مذهبی در پی شهادت مظلومانه هاله سحابی، در بیانیه ای اعلام کرده بودند که در اعتراض به «فاجعه»ی شهادت هاله سحابی از 12 خردادماه 1390 دست به «اعتصاب غذای تر» می زنند.
جمعی از فعالان سیاسی از آنان خواسته بودند تا به اعتصاب غذای خود را پایان دهند.
هدی صابر سال گذشته از محل کارش ربوده و بدون هیچ حکمی به اوین منتقل شد.
وی فروردین ماه برای مدت کوتاهی به مرخصی آمد و پس از آن در بند 350 زندان اوین بود.
فریده جمشیدی همسر هدی صابر در خصوص پیگیری هایش در مورد پرونده این فعال سیاسی به جرس گفته بوده: : " متاسفانه هیچ مرجعی برای رسیدگی به خواست های آقای صابر و ما نیست و تاکنون پیگیری های ما بی پاسخ مانده است و هیچ رسیدگی به این وضعیت نمی شود. من خواهان این هستم که هر چه سریعتر آقای صابر را آزاد کنند و آزادی بی قید و شرط ایشان را می خواهم به علت اینکه بی دلیل و بدون حکم در زندان هستند."
هدی صابر پیش از این، در نامه ای خطاب به مهندس عزت الله سحابی و دکتر ناصر کاتوزیان با تاکید بر اینکه "قضا" قوه ندارد؛ نه مرجعی برای رجوع مانده و نه متنی برای استناد، بیان داشته است: "در این شرایط من نیز به مانند بسیاری از هم‌بندیان در 350محبوسم. هم‌بندیانی که برخی از آنان همچون اعضای حزب مشارکت، کارگزاران، نهضت آزادی، جنبش مسلمانان مبارز، و جریان‌های دانشجویی چون تحکیم و ادوار تحکیم، گروگان تشکیلاتی محسوب می‌شویم.در همین حال، تعدادی از هم‌بندیان به اتهام محاربه و تنی چند به اتهام‌های دیگر، زیر حکم اعدام‌اند. جای توجه است که یکی از رؤسای شعبه مسئول صدور احکام در دادگاه انقلاب به برخی از هم‌بندیان تصریح کرده است که 80 درصد زندانیان بند 350 "بی خودی" در زندان هستند."
هدی صابر (زاده ۲۶ اسفند ۱۳۳۸، درگذشت ۲۲ خرداد ۱۳۹۰) روزنامه نگار، مترجم، و فعال ملی مذهبی و از گردانندگان مجله توقیف شده "ایران فردا" بود.
صابر ۸ بهمن ۱۳۷۹ دستگیرشد و پس از پایان محاکمه اش در روزهای ۱۴ و ۱۵ اسفند، در ۲۱ اسفند ۱۳۸۰ با سپردن۱۳۰ میلیون تومان وثیقه آزاد شد.
در ۲۰ اردیبهشت ۱۳۸۲، توسط شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب اسلامی تهران (در پشت درهای بسته) به ده سال زندان و ده سال محرومیت از حقوق اجتماعی محکوم شد . او و تقی رحمانی و رضا علیجانی که تقاضای تجدید نظر کرده بودند تا برگزاری دادگاه تجدید نظر آزاد شدند امامجددا ۲۵ خرداد همین سال آنها بدون ارائه هیچ دلیل قانونی و بدون دسترسی به وکیل خود بازداشت شدند و سه ماه در انفرادی به سر بردند. ۲۳ مهر غلامحسین الهام سخنگوی قوه قضاییه ایران بدون اینکه مشخص کند دادگاه آنها کی و کجا برگزار شده است اعلام کرد که این سه روزنامه نگار "محکومیت حبس خودرا در زندان آغاز کرده اند" . ۱۲اردیبهشت سال بعد(۱۳۸۳)به رضا علیجانی اطلاع داده شد دادگاه تجدید نظر پرونده آنها بدون حضورخود متهمان و وکلایشان، برگزار شده است. هدی صابر به پنج سال و نیم زندان محکوم شده بود.
هدی صابر در نامه‌ای به رئیس جمهوری و رئیس قوه قضائیه وقت نوشت "صبح روز شنبه ۲۴ خرداد ۱۳۸۲ در نزدیکی منزل مسکونی در برابر دیدگاه متحیر عابران محل، توسط یک تیم عملیاتی پنج نفره محاصره و دستگیر شدم"، اما دو روز پس از بازداشت "با یک فرم به اصطلاح تفهیم اتهام برای امضا روبرو شدم که تصریح می‌کرد که در صحنه اغتشاش دانشگاه حاضر و در همان صحنه دستگیر شده‌ام." صابر در این نامه نوشت تا حدود ۱۵۰ روز بعد از بازداشت نه بازپرسی شدم و نه کیفرخواست به من ارائه شد . این سه زندانی ملی مذهبی گفتند بدون حکم در زندان اند و دستور آزادی مشروط آنها نیز سه ماه است اجرا نشده است.
جمشیدی، همسر او در کنار خانواده‌های زندانیان سیاسی دیگر، نوروز ۱۳۸۳ در کنار زندان اوین سفره هفت سین پهن کردند .
صبح روز سه شنبه ۱۰/۳/۸۴ جمعی از نیروهای ملی - مذهبی و اعضای نهضت آزادی ایران در محل حوزه ریاست قوه قضاییه تحصن کردند و با ارائه نامه‌ای به دفتر آیت‌الله هاشمی شاهرودی خواستار آزادی سه زندانی ملی-مذهبی و سایر زندانیان سیاسی شدند. این تحصن با قول مساعد نماینده قوه قضاییه پایان یافت.
در آذر ۱۳۸۴ جلسه رسیدگی به اتهامات هدی صابر، رضا علیجانی، تقی رحمانی پشت درهای بسته به صورت غیرعلنی در شعبه۲۶ دادگاه انقلاب تهران برگزار شد. محمد شریف وکالت آقای صابر و متهمان دیگر را برعهده داشت .
در مرداد ۱۳۸۵ شعبه ۳۶ دادگاه تجدید نظر تهران حکم محکومیت هشت ماه حبس تعزیری تقی رحمانی و هدی صابر به اتهام معاونت درتشکیل یک ان جی او ی غیرقانونی را تایید کرد . عبدالفتاح سلطانی وکیل آنها اعلام کرد " اتهام معاونت در تشکیل یکNGO غیرقانونی در حالی به موکلانم واردشده است که این NGO به ثبت قانونی رسیده است. دادگاه تجدیدنظر با تغییر عنوان اتهامی، محکومیت موکلانم را تأیید کرده است." او گفت این در حالی است که این دادگاه تجدیدنظر، هنوز درباره پرونده قدیمی تر بازداشت سال ۷۹ موکلانش تصمیم گیری نکرده است.
وی پس از انتخابات ریاست جمهوری دهم در سال ۱۳۸۸ نیز توسط دو مامور دستگیر و تا زمان حمله قلبی در زندان اوین بود.
جرس شهادت مظلومانه این فعال سیاسی که کمتر از دو هفته از شهادت هاله سحابی رخ داد را به خانواده و ملت ایران تسلیت می گوید.
گفته می شود مسئولان زندان از تحویل پیکر هدی صابر به خانواده خودداری کرده اند.
Things you can do from here:
- Subscribe to جنبش راه سبز - همه گزارش‌ها : متن خلاصه using Google Reader
- Get started using Google Reader to easily keep up with all your favorite sites
