بنی یعقوب: اعتصاب کنندگان از همه می خواهند آنها را درمسیری که انتخاب کرده اند، حمایت کنند
مژگان مدرس علوم
جرس: در حالیکه چهارمین روز از اعتصاب غذای زندانیان سیاسی می گذرد به گفته خانواده ها، آنها از روحیه بسیار بالایی برخوردارند. بیماری و کهولت سن برخی از این زندانیان سیاسی و بی توجهی مسئولان به خواسته و شرایط آنها، موجب نگرانی خانواده ها شده است. این زندانیان خواهان معرفی و مجازات عاملان قتل هدی صابر و هاله سحابی شده اند. خانواده هدی صابر امروز با حضور در سالن ملاقات زندان اوین، از نماینده سازمان زندانها خواستند که بگذارند آنها با ۱۲زندانی اعتصاب کننده زندان اوین دیدار کنند و از آنها بخواهند به اعتصاب غذای خود پایان دهند.
همسر بهمن احمدی امویی در این خصوص می گوید: " من خانواده هدی صابر را در سالن ملاقات دیدم که حضورشان باعث دلگرمی برای خانواده های زندانیان سیاسی بود و از طرف دیگر هم خیلی شرمنده شدیم زیرا خودشان سوگوارهستند و در این شرایط بخاطر "نگرانی" شدیدی که نسبت به وضعیت دوازده زندانی اعتصاب کننده داشتند به زندان اوین آمده بودند. آنها خیلی تلاش می کردند تا مسئولین زندان اوین ملاقاتی با این زندانیان اعتصاب کننده به آنها بدهند تا هم از زندانیان بخاطر ابراز همدردیشان تشکر کنند و هم از آنها بخواهند که اعتصاب خود را بشکنند. خانواده صابر و خانواده سحابی و شامخی بطور مشترک نامه ای خطاب به زندانیان اعتصاب کننده نوشته بودند و از مسئولین خواستند این نامه را به زندانیان اعتصاب کننده بدهند و حالا اطلاع نداریم که آیا نامه را داده اند یا نه؟"
همچنین، تعدادی از مراجع از جمله آیت الله بیات زنجانی با انتقاد از شرایط موجود و رفتار حاکمیت از زندانیان خواسته اند اعتصاب خود را بشکنند. آیت الله بیات زنجانی در بخشی از پیام خود می گوید: "اعتصاب غذای اخیر زندانیان سیاسی، پیامی واضح به بخشی از حاکمیت است که در طول سالهای اخیر، به کرات خواسته های بخش قابل توجهی از مردم را نادیده گرفته و بالعکس با جریحه دار نمودن احساسات مؤمنین، اهدافی را در سر می پروراند که باید از آنها به درگاه خدای متعال پناه برد."
بهمن احمدی امویی، حسن اسدی زیدآبادی، عمادالدین باقی، عماد بهاور، قربان بهزادیان نژاد، محمد داوری، امیرخسرو دلیرثانی، فیض الله عرب سرخی، ابوالفضل قدیانی، محمد جواد مظفر، محمدرضا مقیسه و عبدالله مومنی ۱۲ زندانی اعتصاب کننده زندان اوین هستند که از روز بیست و هشتم خرداد دست به اعتصاب غذای نامحدود زده اند.
گفتنی است، عمادالدین باقی امروز بعد از ملاقات کابینی با خانواده با سپری شدن مدت محکومیتش از زندان اوین آزاد شد، وی پیش از عزیمت به منزل، به خانه شهید هدی صابر و هاله سحابی رفت و با خانواده آنان ابراز همدلی نمود و برای آنان آرزوی صبر کرد.
متن کامل گفتگوی "جرس" با ژیلا بنی یعقوب روزنامه نگار و همسر بهمن احمدی امویی را با هم می خوانیم:
خانم بنی یعقوب آیا بعد از اعتصاب غذای زندانیان سیاسی با آقای امویی ملاقات داشته اید؟
بله، دیروز یک ملاقات کابینی بیست دقیقه ای با بهمن داشتم و سومین روز اعتصاب خود را می گذراند.
وضعیت روحی و جسمی ایشان چطور بود؟
از نظر جسمی ضعیف شده بود و رمق نداشت حتی آقای مومنی را هم که از پشت شیشه دیدم دچار ضعف جسمی بود اما از نظر روحی هر دو عالی بودند.
گویا خانواده هدی صابر به زندان اوین آمده بودند و از نماینده سازمان زندانها خواستند که بگذارند آنها با ۱۲زندانی اعتصاب کننده زندان اوین دیدار کنند تا از آنها بخواهند به اعتصاب غذای خود پایان دهند. شما اطلاعی از این موضوع دارید و آیا اجازه ملاقات به آنها داده شد؟
من خانواده هدی صابر را در سالن ملاقات دیدم که حضورشان باعث دلگرمی برای خانواده های زندانیان سیاسی بود و از طرف دیگر هم خیلی شرمنده شدیم زیرا خودشان سوگوار هستند و در این شرایط بخاطر "نگرانی" شدیدی که نسبت به وضعیت دوازده زندانی اعتصاب کننده داشتند به زندان اوین آمده بودند. آنها خیلی تلاش می کردند تا مسئولین زندان اوین ملاقاتی با این زندانیان اعتصاب کننده به آنها بدهند تا هم از زندانیان بخاطر ابراز همدردیشان تشکر کنند و هم از آنها بخواهند که اعتصاب خود را بشکنند. خانواده صابر و خانواده سحابی و شامخی بطور مشترک نامه ای خطاب به زندانیان اعتصاب کننده نوشته بودند و از مسئولین خواستند این نامه را به زندانیان اعتصاب کننده بدهند و حالا اطلاع نداریم که آیا نامه را داده اند یا نه؟
بسیاری از مراجع و علما از جمله آیت الله بیات زنجانی و آیت الله صانعی با انتقاد از رفتار حاکمیت از این زندانیان خواسته اند که اعتصاب خود را بشکنند. فکر می کنید این پیامها به زندانیان می رسد یا نه؟
البته نمی خواهم منکر شوم که پیامها به آنها داده نمی شود اما باید بگویم تمام پیامها هم به آنها منتقل نمی شود. امروز بعضی از خانواده ها توانستند بخشی از این پیامها را به عزیزان خود برسانند البته وقت ملاقات هم کم است و در این فرصت بسیار کوتاه فقط می شود بخشی از پیامها را منتقل کرد. قطعا اگر پیامها بطور کامل به آنها برسد و حتی مثلا نامه خانواده صابر و سحابی بطور کامل در اختیار آنها گذاشته شود، قطعا در تصمیم گیری آنها تاثیر خواهد گذاشت. و الان ما اطلاعی نداریم که مسئولین زندان، پیامها را کامل می رسانند یا فقط بخشی از آنها را می رسانند؟
خانم بنی یعقوب با توجه به اینکه خود شما مدتی در زندان بودید شرایط زندان برای زندانیان اعتصاب کننده چه خطراتی می تواند بهمراه داشته باشد؟
خوب به علت اینکه خودم در زندان بودم این را می دانم که با توجه به شرایط زندان زمانی که زندانی حالش بد می شود رساندن او به بهداری خیلی زمان می برد که بخشی از آن ناشی از بوروکراسی حاکم بر زند ان است و شاید همیشه تعمدی در کار نباشد. اما متاسفانه زمانی که یک زندانی حالش بد می شود چندین نفر باید اجازه دهند و مکاتباتی صورت بگیرد تا آن شخص بیمار را به بهداری منتقل کنند. از سوی دیگر امکانات بهداری محدود است و زندانی بیمار باید به بیمارستان منتقل شود که در این مرحله شرایط سخت تر می شود و کاغذ بازی ها بیشتر می شود و متاسفانه مسئولین زندان مسئولیت کافی در این زمینه از خود نشان نمی دهند. به همین دلیل زمانی که عزیزانمان اعتصاب می کنند ما بسیار نگران می شویم. اگرچه خانواده ها همیشه نگران وضعیت عزیزان خود هستند.
بنابراین بی مسئولیتی و بوروکراسی که در سازمان زندان ها "حاکم" است باعث می شود فرصت هایی طلایی برای نجات جان زندانیان از دست برود. تصور کنید یک زندانی حتی اگز سالم هم باشد به ناگهان دچار عارضه قلبی شود و باید به سرعت به بیمارستان منتقل گردد تا نجات پیدا کند. دیدیم که در مورد شهادت آقای صابر حتی آقای دادستان هم اشاره کرد که در رساندن وی به بیمارستان بی توجهی شده است. ما شاهد بودیم که بسیاری از زندانیان که نیاز فوری به بستری شدن و رسیدگی پزشکی فوری داشتند روزها طول کشیده تا به بیمارستان منتقل شوند و زندانیان گمنامی بوده اند که اخبار آنها بازتاب نداشته است. متاسفانه یک پدیده ای که در زندان وجود دارد این است که زمانی که زندانی می گوید حالش بد است مسئولین به او می گوید تو وانمود به مریضی می کنی. بنابراین بخشی از همان فرصت طلایی که اشاره کردم به این شکل تلف می شود و آن ثانیه هایی که برای نجات زندانی حیاتی است از بین می رود. الان هم مشکل خانواده زندانیان اعتصاب کننده این است که اگر حال این زندانیان اعتصاب کننده یکباره بد شود آیا به سرعت به آنها رسیدگی می شود؟
مهمترین خواسته خانواده زندانیان این است که همیشه پزشک در بندهای زندان حضور داشته باشد بویژه الان که عزیزانشان در اعتصاب غذا هستند، پزشکانی بطور تمام وقت در بند مستقر باشند و آنها را چک پزشکی کنند. در حالی که متاسفانه در این سه روز هیچ پزشکی از بهداری به بند مراجعه نکرده است و این مسئله ما را خیلی نگران کرده است.
لطفا کمی در خصوص شرایط و نگرانی های خانواده های زندانیان اعتصاب کننده برایمان بگویید؟
وضعیت خانواده ها "بسیار" ناراحت کننده است و همه نگران جان عزیزان خود هستند بویژه با اتفاقی که برای آقای صابر افتاد این نگرانی ها را شدت بخشیده است. من خاطرم است که سال گذشته هم تعدادی از عزیزان زندانی دست به اعتصاب غذا زدند که معروف بود به اعتصاب شانزده نفر، اما به اندازه امروز نگران نبودیم چرا که ما تصور می کردیم اینها بطور مرتب چک پزشکی می شوند اما الان با اتفاقی که برای آقای صابر افتاد سطح نگرانی خانواده ها نسبت به گذشته افزایش پیدا کرده و همه نگران جان عزیزان خود هستند و می گویند در زندان مسئولیتی در قبال جان زندانیان وجود ندارد.
فکر می کنید در این شرایط خانواده ها چه اقداماتی برای نجات جان عزیزان خود می توانند انجام دهند؟
واقعا نمی دانیم چه باید کرد؟ فقط همین مصاحبه ها و اطلاع رسانی را می توانیم انجام دهیم. ما حتی با مسئولین سازمان زندان ها و با دادستان نمی توانیم ملاقات و گفتگو داشته باشیم!
حتی مسئولین حاضر نیستند با زندانیان گفتگو کنند. اگر خاطرتان باشد یک شهادت نامه شصت و چهار نفری منتشر شد که در آن نامه خواسته بودند نسبت به شهادت هدی صابر رسیدگی کنند و گفته بودند که اگر پاسخی نگیرند گامهای بعدی خود را برخواهند داشت. یک هفته هم منتظر ماندند اما هیچ نشانه و پاسخی از سوی مسئولان نگرفتند مبنی بر اینکه می خواهد به این ماجرا رسیدگی شود.
در پایان بعنوان یکی از اعضای بزرگ خانواده زندانیان سیاسی چه خواسته ای دارید؟
من از همه فعالان سیاسی، اجتماعی و حقوق بشر می خواهم که به این موضوع توجه کنند که حتی این زندانیان درخواستی برای خودشان نداشته اند که دست به این اعتصاب زده اند بلکه با اعتراض خود خواسته اند نهادهای قضایی در نظام جمهوری اسلامی ملزم به پاسخگویی شوند. این زندانیان از همه فعالان می خواهند که از آنها در این مسیری که انتخاب کرده اند حمایت کنند.
با تشکر از فرصتی که در اختیار ما قرار دادید.--
اعتصاب غذای زندانیان سیاسی برای هدی صابر را فراموش نکنیم!
سبز مي مانيم، تا هميشه
همراه شو عزیز
