يک عکس از پنجشنبه ۲۸ خرداد سال گذشته 1388، در حاشیه‌ی تجمع یادبود اولین شهدای جنبش سبز
این ابرهای تیره که بگذشته‌ست / بر موج‌های سبز ِ کف‌آلوده
جان ِ مرا به درد چه فرساید / روحم اگر نمی‌کُنَد آسوده؟
--
سبز مي مانيم، تا هميشه
آسمان را به یاد یاران دربند، از آن خود خواهیم کرد
روز خشم مردم ایران نزدیک است!
آسمان را به یاد یاران دربند، از آن خود خواهیم کرد
دیگر چه باک از باران، ما با دریا همبستریم
همراه شو عزيز، همراه شو عزيز، تنها نمان به درد
کين درد مشترک، هرگز جدا جدا، درمان نمي شود
دشوار زندگي، هرگز براي ما
بي رزم مشترک، آسان نمي شود
روز خشم مردم ایران نزدیک است!
