تو رویا نباشیم. این یک جنگ روانی تمام عیار است.

تو رویا نباشیم. این یک جنگ روانی تمام عیار است.

برگرفته از وبلاگ: آي ملت

آی ملت! حواسمون باشه. تو هپروت سیر نکنیم. تو رویا سیر نکنیم که یک روزی همه از خیابون میریزند بیرون و بی محابا میدوند تا خود صدا و سیما و همه پلیسها میترسند و یک ساعته یکی از انقلابیون میکروفون رو از دست گوینده اخبار  میکشه بیرون و به همه اعلام میکنه تبریک میگم ملت ایران آزاد شدید.

میدونی؟‌ این دعوا جنگ زور و باتوم نیست. جنگ اعصاب است. جنگ اینکه کی زودتر کم میاره. کی زودتر میترسه و جا میزنه.

ما خوب میدونیم دشمن ما از چی میترسیه و از چی به هم میریزه .

بیایید بیشتر بریم رو اعصابشون.  و خیلی کارهای ساده میشه کرد.

اون بنرهای دیکتاتور به پایان سلام کن روز سه شنبه ها میدونین چه اعصابی از اینها داغون خواهد کرد؟  بگذارین دو تا سه شنبه دیگه پیش بیاد تا ببینین. فقط دو نفر و یک تکه پارچه و یک قلم مو لازم داره.  هر سه شنبه هر جای ممکن شهر. مجبور میشند نیروی ویژه بگذارند که سه شنبه ها دنبال بنر«دیکتاتور به پایان سلام کن» بگرده.

توانمون رو باید بگذاریم که به همدیگه پیام برسونیم که ما هستیم.  چه سه شنبه ها شهر به خاطر ما نظامی بشه و چه خطیب نماز جمعه از شدت عصبانیت از ما کلمه ها تو دهنش قفل بشه.

به قول وائل غنیم (Wael Ghonim) این جنگ برای شکستن سدهای روانی ترس هست.  به قول موسوی همون روزهای اول امید مایه اصلی حرکت ماست.

به یاد موسوی و کروبی.  به یاد کسی مثل رمضان زاده- نوری زاد – و به یاد کسایی مثل تاج زاده که الان زندانی هست و قرنطینه چون میدونند حرفهاش موجب روحیه است برای ما. که از حرفهای همسرش فخری محتشمی پور هم ترسیدند و بازداشتش کردند. حرف هرکدوم از ماها باید برای بقیه همون نقش رو بازی کنه و همونقدر روحیه بده.  بیایید بیشتر به هم اعتماد کنیم. متحد باشیم. و صبور و متمرکز اماده یک مبارزه طولانی باشیم.  کسی نمیدونه به کجا خواهد رسید. همون طور که مصری ها هیچ وقت فکر نمیکردند چه اتفاقی خواهد افتاد روزی که سیاه پوش تو بندر اسکندریه پشت به دریا ایستاند و احساس قدرت کردند.

میدونی چی رویا نیست؟ که خیلی از ما عصبانی هستند و خیلی از ما میترسند که روز قبل از چهارشنبه سوری خبر دروغی ملاقات بچه های موسوی رو پخش میکنند و خبر خاموش روشن شدن چراغهای خونه کروبی.

شک نکنین که از طولانی شدن میترسند.  و ته دلشون میدونند که ما ایستادیم. سفت.

--

سبز مي مانيم، تا هميشه

آسمان را به یاد یاران دربند، از آن خود خواهیم کرد

دیگر چه باک از باران، ما با دریا همبستریم

همراه شو عزيز، همراه شو عزيز، تنها نمان به درد

کين درد مشترک، هرگز جدا جدا، درمان نمي شود

دشوار زندگي، هرگز براي ما

بي رزم مشترک، آسان نمي شود

روز خشم مردم ایران نزدیک است!

تجربه ای از برمه: تنها نبردی را می بازیم که رهایش می کنیم