Sent to you by Protester via Google Reader:
جــرس: در ادامه پیامهای تسلیت و سوگ، به مناسبت درگذشت مهندس عزت الله سحابی و جانباختن دختر ایشان هاله، در جریان تشییع و خاکسپاری آن مرحوم، تشکل موسوم به «مادران پارک لاله» (مادران عزادار) نیز، با ارسال پیام تسلیتی به همین مناسبت، خاطرنشان ساخت "برای آنان که این چنین رسوا و ذلت بار برای ماندن، ظلم و جنایت می کنند، تحقیری بزرگ‌تر از این نیست که یاد و خاطره و اندیشه این عزیزان همواره در دل‌های مردم ماندنی و فراموش ناشدنی است و همه ساله جوانه‌های اندیشه از نهال های نو سر می زند تا درخت خون را غرق در شکوفه کند. دور نیست، دیر نیست آن روز و همین بزرگ‌ترین تسلی ما برای یکدیگر است."
به گزارش تارنمای این تشکل، در پیام مزبور ابتدا خطاب به خانواده سحابی خاطرنشان شده است "با شنیدن خبر درگذشت مهندس عزت‌الله سحابی بر آن بودیم، تا پیام تسلیتی را برای‌تان ارسال کرده و ضمن اعلام همدردی و همراهی در این سوگ، مراتب تاسف خود را نیز از این فقدان بزرگ اعلام کنیم، که حکومت و کوردلان مزدبگیرش بار دیگر بر زخم‌های آن خانواده و مردم ایران، زخمی عمیق افزودند و این پیکر نیمه‌جان اما ایستاده را ضربه‌ای دیگر زدند."
همچنین در خصوص حملات لباس شخصی ها به مراسم روز چهارشنبه نیز آمده است "مردمی را که به خاطر این مرگ ناجوانمردانه به خانه‌اش رفته بودند تا خود را شریک غم خانواده و فرزندانش بدانند و تسلی خاطرشان باشند، با ضربات باتوم و مشت و لگد فراری دادند و دختران و پسران شجاع اما بی دفاع را با بی حرمتی و ضرب و شتم، به بند اسارت کشیدند و باز یکی دیگر از موهبات نظام رحمانی و آسمانی جمهوری اسلامی را به دید جهانیان گذاشتند."
مادران پارک لاله، که در جریان حوادث بعد از انتخابات ریاست جمهوری، فرزندان و عزیزان و بستگان خود را از دست داده اند، در ادامۀ بیانیه خود، با اشاره به دروغ سازیِ رسانه های حکومتی پیرامون وقایع روز چهارشنبه خاطرنشان کردند "فارس و تابناک و دیگر رسانه های حکومت نیز کشته شدن هاله سحابی را طبیعی و توطئه ای علیه نظام قلمداد کردند و اعلام کردند اپوزیسیون این مرگ را انتظار می کشید، گویی زندان و بند و جورشان را فراموش کرده اند. باز هم اما جز رسوایی هر چه تمام تر چه اندوختند؟ همان که از اعدامها و کشتارهای دسته جمعی و قتل‌های زنجیره ای و زندان کهریزک و بی شمار جنایات دیگر اندوختند."
در ادامه آمده است "این نخستین بار نیست، آخرین بار هم نخواهد بود که قاتلان، جنازه عزیزی را که خود در مرگش نقش اول را بازی کرده بودند، از خانواده ی وی می‌دزدند و به جای ابراز تاسف و همدردی، سیل سرکوبگر و مزدبگیر باتوم و سلاح به دست روانه مراسم عزاداری می کنند و زجر و فشار را به مرگ اعضای خانواده منجر می کنند. دزد، دزد است و چیزهای کوچک و بزرگ را هر وقت که بتواند می دزدد و این هنر دست درازی اوست. بماند که نان مردم و رای مردم و جان مردم را دزدیدن کاری جز جنایت تام و تمام نیست. اما او که فکر می کند اگر فردی را بدزدد و حضور مادی او را پاک کند، خاطره و اندیشه را هم می تواند بدزدد، هر بار باخت را به چشم خود می بیند، ولی چون جنایتکاری پیشه اش است، این دور را تکرار می کند."
در انتهای این بیانیه آمده است "برای آنان که این چنین رسوا و ذلت بار برای ماندن، ظلم و جنایت می کنند، تحقیری بزرگ‌تر از این نیست که یاد و خاطره و اندیشه این عزیزان همواره در دل‌های مردم ماندنی و فراموش ناشدنی است و همه ساله جوانه‌های اندیشه از نهال های نو سر می زند تا درخت خون را غرق در شکوفه کند. دور نیست، دیر نیست آن روز و همین بزرگ‌ترین تسلی ما برای یکدیگر است."
Things you can do from here:
- Subscribe to جنبش راه سبز - همه گزارش‌ها : متن خلاصه using Google Reader
- Get started using Google Reader to easily keep up with all your favorite sites
